Görünən və görünməyən həqiqət
Tənhalıq, həyatın rəngləri və yazıdakı «su» haqqında


Ömrümüzü yalanlarda keçiririk desəm elə bilərsiz ki, ürəyimin çirki-pasını yenə də səhifəyə çıxarmaq fikrindəyəm. Biz hamımız həyatımızın rənglərini bir az tündləşdirir, bir az artırırıq ki, yaşamaq rahat olsun. İnanıram ki, hamıda belədi, bəzi məqamlarda görmək istəmədiyimiz faktlar sanki görünməz papaq geymiş kimi yoxa çıxır. Başqa bir xırda, cılız bir fakt şişərək bizə lazım gəlsə bütün həyatımızı doldura bilir.
Virus tezliyiylə milyonları çənginə almış bolşevik inqilabının atasımı deyim, ya babası (o dövrdə uşaqların babasıydı axı) haqqında, yəni movzoleydə hələ ki, rahat uzanmış Lenin haqqında yazırlar ki, öləndə onun beyni normaq insan beyninin dörddə biri qədərmiş. Tam olsaydı nələr ola bilərdi?
İntellektiylə fors eləməkdən tovuz quşu kimi açılmış quyruğunu gözümüzə soxan kişilər heç bilir ki, dünya üzrə İQ testləri (intellekt göstəricisi testləri) üzrə ən yaxşı nəticə iki qadına məxsusdur.
15-ci əsrdə insanlar düşünürdü ki, qırmızı rəng sağaldır. Xəstələrəi qırmızı geyindirir və ətrafını qırmızı əşyalarla bəzəyirdilər. O dövrdə rəiyyətin nə haqqı vardı ki, qırmızı rəngi əyninə alsın. O xəstəlikləriylə kasıbyana yollarla mübarizə eləməli idi.
Orta əsrlərdə aya baxan adamlar orda belinə odun şələmiş Kainin rəsmini görürdülər. Biz artıq bunu görmürük.
İndi informasiya axınının qarşısında dayanmaq özü çox çətinləqib. Məlumat okeana baş vurub «o taya» salamat üzüb çıxandan sonra özünçün qəribə məlumatlar toplayırsan. Məsələn, mən bilmirdim ki, insan qızaranda onun mədəsi də xəcalətindən qızarır. Yaxud insanın burnu ömrü boyu uzanmaqda davam eləyir. Lap yalan danışan Pinokkioda olduğu kimi. Sizi bilmirəm, mən özümü sürünənlərdən daha ali sayırdım. Oxuyanda ki, adi insanın əzələsi heç torpaqda eşələnən soxulcanınkı qədər də deyil, yaşamaq çətin olur. Hə özünü öldür, əzələ yığ, idman elə, bir soxulcan qədər ola bilməyəcəksən.
Bizim dilimizin də izi barmaqlarımızda olduğu kimi fərdidir. Yaxşı ki, öpdüyümüz insanlar ekspertizaya müraciət eləmir.
İnsan bədənində atomlar arsında məsafəni, boşluqları sıxıb çıxarsaq yerdə qalan hissəsi iynənin deşiyindən keçə bilər. Bəlkə insanlar da bir-birinə o qədər yaxın gəlib marşrut sürücüləri demiş «mehriban» olmur ki, kainat iynənin deşiyindən keçmək məcburiyyətində qalmasın.
Tənhalıqdansa heç danışmayın. Sən demə kainatın ən kiçik tənya hüceyrəsi spermatazoid, ən böyük tənha hüceyrəsi isə yumurtahüceyrədir. Bəlkə də ona görə onlar məqam tapan kimi bir-birinə sarılırlar!? Onların yanında tənhalıqdan biz nə danışa bilərik ki?
İnsan bədənində yaşayan canlılrarın sayı bitki heyvan və mineral qarışıq Yer üzündə yaşayan məxluqların, sayından daha çoxdur. Bundan sonra özünlə yola gedə bilməsən, bədəninin dilini tapmasan ordakı canlılar sənə qarşı təxribatlar törədib səni taxtdan da sala bilər. Bundan sonra ha özünlə fəxr elə ki, insan saçı 3 kiloqrama davam gətirir, ya da ömrü boyu insanın ifraz elədiyi ağız suyunu toplasan iki böyük hovuzu doldura bilər (hər dəqiqə ağzı sulanan insanların ələdə eləyəcəyi nəticə daha artıq ola bilər) – xeyri yoxdu. Onsuz da insan beyninin 80 faizi sudur, bəzilərinin yazdıqlarlarında olan «suyun» miqdarı qədər. Başqasına qarşı nə qədər diş itiləsən də itirdiyin dişlərinin yerinə uzaqbaşı protez qoya bilərsən.
Evimizi yığışdırmaqdan bezdiyimiz vaxt bilsək ki, tozun 70 faizini dərimiz ifraz edir bəlkə az deyinərik. Bədənimizin piyini toplayıb iqtisadi baxımdan irəli düşmək istəsək cəmi 7 dənə sabuna yetər, bax belə…
Bədənin istiliyinin 80 faizə qədəri başdan çıxır. Odur ki, papağınızı qabağınızdan götürüb başınıza basın.
Onsuz da 60 yaşına çatanda ağzımızın dadının heç olmasa yarısını itirəcəyik. İstəsəz də, istəməsəz də…
Onsuz da 20 uşaqdan cəmi birisi həkimin dediyi gün anadan olur…

 

Seçilmiş
Bir etüd və üç nöqtə…
Özümə məktub
On beşinci daş
Röya
Məyusluq bayramı
Böyük səhər sindromu
Çay buxarı ilə meditasiya
Çəhrayı duman
Bir çimdik qırmızı
Qəribə adamlar
Vətənə daş, yoxsa başına daş
Ermənilərə minnətdarlıq
Fakir, foxsa fağır?
İlmələr və qarmaqlar
«Cherchez la femme»
Sevgi naminə
Azadlıq simfoniyası
Palçığa bulaşmış libido
Tənha doğulmuşlar
Utanıram
Susuz balıq
Yaxşı qızlar cənnətə düşür?
Həmişə yubanan sonra
«Keep smiling»
Döyə-döyə
Qurama dünya
«Das Ist Fantastisch!!!»
Milli striptiz
Tutti
Sevgi adlı boyat nağıl
Cəmi bir kadr…
Çağdaş folklor necə yaranır
Zümzümə
Ağ kağız, yoxsa bahalı kətan?
Qum saatı
Kişi üslubunda köşə
İntəhasız meymunlar teoremi
Özüm...
Yuxu dəyərində kopyalar
Ad günü
Güllü günlər
Arvadbazlardan kömək
Şantrapa
Küçələrə su səpmişəm
Darıxmağın min bir rəngi
Danışmaq, yoxsa çərənləmək?!
Qranj
Çeynənmiş ikebana
Bütün yaxşılıqlara ölüm!
Sadizm
Rəqs dərsi
Qəlbi şikəstlərə sədəqə vermirlər
İmpression baxış
Nü...
Etiraf
Peyzaja sıçrayış
Siz deyən olsaydı…
Zorlanmış şəhər
Çılpaq qadın silahdan da güclüdü
Kərtənkələlər
Mənim «mən»im
Nənələr və nəvələr
Qaçan qurbağaların nağılı
Günəşi öldürənlər
Qadın qəddarlığı
Boz şəhərin boz adamları
Səninçün
Şükranlıq
Qanla yuyulan günahlar
İrəli, meymuna doğru!
Qurama üslubunda məntiqsiz köşə
Ağ və Qara
Açar dəliyindən görünənlər
Xoşbaxlığ…, xoşbaxlığ .., yenə də xoşbaxlığ…
Plaqiat, oğurluq, yoxsa abırsızlıq?